Ένα χαμόγελο στα χείλη είναι μια φλόγα στην καρδιά..... δώστε το σε όλους και ας καεί όλη η πλάση... A smile in the lips is a flame in the heart ..... Give it to everyone and let's burn all the nature ... George Tsiplakis
Επινέφελο εις το διηνεκές διήθημαΧάθηκες ανήμερα στης ολοσέλιδης μέρας την ελεγεία.Μέσα στου τζίτζικα το ευήκουο μελίρρυτο τραγούδικαι στης γαρδένιας το λευκόπεπλο ευωδιαστό μεθύσι.Με βρεμένα μάτια ξυπνώ απ΄της μέρας τ άπλετο φώςκαι πιάνω στα χέρια μου φύκια του νού συχαρίκιακι ένα κοπάδι θάλασσας σαν νά΄τανε αλλιώς.Χάθηκες πριν η βροχή τη σκόνη απ΄τα βλέφαρα αποπλύνειτα φύλλα σκύψουνε να στέρξουνε στη γή από ντροπή.Μα εγώ στου κισσού την ανεξέλεχτη πορεία απιθωμένηστο καράβι στροβιλίζω λύνω δένω τα σχοινιά καθηλωμένη.Γελούσα την ώρα πού΄φευγες μη στέρξει και λυγίσειη θλιψη του φευγιού κι αποκάμει η καρδιά απ΄ αντοχή.Γιατί το βλέμα σαν μπλεχτεί στης δύσης τα πλοκάμιαθά΄χει η ζωή χαρά και νόημα να την υπηρετεί.Κι όσο αλάργευγες τόσο τα μίλια ιώδιουτη γύρη τους ολόγυρα σκορπούσαν,αφήνοντας με ξωπίσω αποσταμένη σαν η καρδιάτα φυλλοκάρδια φυλλομετρούσε με ένα αντίοστα μεσοδρόμια τ΄απέραντου ουρανού.Μα κι αν πάνω στη χαίτη τ΄ούριου αγέρα βάδιζα,τίποτα πιά δεν μετρούσε.Την ώρα τη μεσάνυχτη , όπου του φεγγαριούη κόψη στήλη γινόταν αλατιούγια ν΄αναθρέψει του φάρου την υπομονή,εσύ γύρευες παρήγορα φεγγάριαγια νά' βρεις σε ισκιωμένα χνάρια .ΕπιμύθιονIl faut oublier le temps perdu,les heures, des mots insenséset des perles de pluie,qui me prennent et me laissentvoyaser dans la lumière d' un souris.Vicky Kostenas Lagdos//Μουσική::Sad Love Story (music by Omar Akram)
Επινέφελο εις το διηνεκές διήθημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάθηκες ανήμερα στης ολοσέλιδης μέρας την ελεγεία.
Μέσα στου τζίτζικα το ευήκουο μελίρρυτο τραγούδι
και στης γαρδένιας το λευκόπεπλο ευωδιαστό μεθύσι.
Με βρεμένα μάτια ξυπνώ απ΄της μέρας τ άπλετο φώς
και πιάνω στα χέρια μου φύκια του νού συχαρίκια
κι ένα κοπάδι θάλασσας σαν νά΄τανε αλλιώς.
Χάθηκες πριν η βροχή τη σκόνη απ΄τα βλέφαρα αποπλύνει
τα φύλλα σκύψουνε να στέρξουνε στη γή από ντροπή.
Μα εγώ στου κισσού την ανεξέλεχτη πορεία απιθωμένη
στο καράβι στροβιλίζω λύνω δένω τα σχοινιά καθηλωμένη.
Γελούσα την ώρα πού΄φευγες μη στέρξει και λυγίσει
η θλιψη του φευγιού κι αποκάμει η καρδιά απ΄ αντοχή.
Γιατί το βλέμα σαν μπλεχτεί στης δύσης τα πλοκάμια
θά΄χει η ζωή χαρά και νόημα να την υπηρετεί.
Κι όσο αλάργευγες τόσο τα μίλια ιώδιου
τη γύρη τους ολόγυρα σκορπούσαν,
αφήνοντας με ξωπίσω αποσταμένη σαν η καρδιά
τα φυλλοκάρδια φυλλομετρούσε με ένα αντίο
στα μεσοδρόμια τ΄απέραντου ουρανού.
Μα κι αν πάνω στη χαίτη τ΄ούριου αγέρα βάδιζα,
τίποτα πιά δεν μετρούσε.
Την ώρα τη μεσάνυχτη , όπου του φεγγαριού
η κόψη στήλη γινόταν αλατιού
για ν΄αναθρέψει του φάρου την υπομονή,
εσύ γύρευες παρήγορα φεγγάρια
για νά' βρεις σε ισκιωμένα χνάρια .
Επιμύθιον
Il faut oublier le temps perdu,
les heures, des mots insensés
et des perles de pluie,
qui me prennent et me laissent
voyaser dans la lumière d' un souris.
Vicky Kostenas Lagdos//Μουσική::Sad Love Story (music by Omar Akram)