Είναι η Γη η εξορία των ανθρώπων;

Μοιάζει με σενάριο από επεισόδιο των «X-Files», είναι όμως η ανατρεπτική και σίγουρα ιδιαίτερα ευφάνταστη θεωρία που ανέπτυξε ένας αμερικανός επιστήμονας. Όπως υποστηρίζει, ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε στη Γη αλλά σε άλλον πλανήτη, γι' αυτό και εμφανίζει μια σειρά «δυσλειτουργίες» που σε περίπτωση που ήταν γήινο «προϊόν» δεν θα είχε.

Εκτιμά ότι είμαστε από τη φύση μας απείθαρχα και επιθετικά όντα και γι' αυτό κάποιοι εξωγήινοι συγκέντρωσαν τον ανθρώπινο πληθυσμό και τον εξόρισαν στη Γη.

Εξωγήινη καταγωγή: Την εξαιρετικά... προωθημένη αλλά σίγουρα ενδιαφέρουσα θεωρία ανέπτυξε ο καθηγητής Οικολογίας Ελις Σίλβερ. Τα «σημάδια» της εξωγήινης καταγωγής μας είναι αρκετά σύμφωνα με αυτήν. Όπως υποστηρίζει ο καθηγητής, ο άνθρωπος αντιμετωπίζει προβλήματα με την πλάτη του και έχει συχνά πόνους επειδή το είδος μας κατάγεται από έναν πλανήτη με χαμηλότερη βαρύτητα από αυτήν της Γης.

Σύμφωνα με τον Σίλβερ, προβλήματα δημιουργούνται και όταν παραμένουμε ακόμη και σχετικά λίγη ώρα εκτεθειμένοι στο ηλιακό φως επειδή δεν σχεδιαστήκαμε για να ερχόμαστε σε τόσο άμεση επαφή με τον Ήλιο. Ένα επιπλέον επιχείρημα του καθηγητή είναι οι δυσκολίες στον τοκετό και ειδικά αυτές που προκύπτουν από το γεγονός ότι το μέγεθος του κεφαλιού είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με την... πύλη εξόδου.

Είμαστε το μόνο είδος στον πλανήτη με τόσο υψηλά ποσοστά επιπλοκών και θνησιμότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, τονίζει, επισημαίνοντας ακόμη το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν είναι εξοπλισμένος για να αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον, π.χ. το κρύο ή τη ζέστη.

Θεωρεί επίσης παράδοξο το ότι ο άνθρωπος εμφανίζει ισχυρή αντιπάθεια για πολλά είδη τροφών που παρέχει η φύση. Ο Σίλβερ αναφέρει ότι ο άνθρωπος ασθενεί πολύ συχνά επειδή, εκτός των άλλων, το βιολογικό μας ρολόι έχει εξελιχθεί για ημέρα 25 ωρών, κάτι που έχουν υποδείξει και κάποιες μελέτες.

Από πού ήρθαμε και γιατί; Η άποψη του Σίλβερ είναι ότι ο ανατομικά σύγχρονος άνθρωπος είναι ένα υβρίδιο που προέκυψε από τη διασταύρωση των ανθρώπων του Νεάντερταλ με ένα άλλο είδος ανθρώπων που έφθασαν στη Γη από κάποιον πλανήτη στο Άλφα του Κενταύρου, το πλησιέστερο σε εμάς αστρικό σύστημα.

Κατά καιρούς το Άλφα του Κενταύρου έχει υποδειχθεί είτε ως τόπος καταγωγής του ανθρώπου είτε ως τόπος κατοικίας εξωγήινων. Ο Σίλβερ υποστηρίζει ότι αυτό το «άλλο» είδος ανθρώπων από το οποίο προερχόμαστε έφθασε στη Γη πριν από 60.000-200.000 έτη.

Η εξήγηση που δίνει για την έλευσή μας στη Γη είναι ότι οι εξωγήινοι που ζούσαν μαζί μας δεν άντεξαν άλλο την απειθαρχία και την επιθετικότητά μας και μας έστειλαν εδώ για λόγους σωφρονισμού.

Σαν να λέμε μας «φυλάκισαν» εδώ μέχρι να γίνουμε... άνθρωποι και όταν αυτό συμβεί - ποιος ξέρει; - μπορεί να επιστρέψουμε στο πραγματικό κοσμικό μας σπίτι...
(από EDW HELLAS)

Κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα του κόσμου που ζούμε είναι αληθής.

Μια μέρα εμφανίσθηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά.

Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη.

Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.

Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι 500 ευρώ! Και αποχώρησε.

Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα. Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.

Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.

Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.

Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο. Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου.

Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση. Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαιδάρους!!…

Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή / οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών. Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.

Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.

Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν με τον "ιδρώτα" τους. Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής...

Η ερώτηση που μου 'ρχεται στο μυαλό είναι ... Ποιός είναι ο γαίδαρος σ' αυτό το χωριό;

> Κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα του κόσμου που ζούμε είναι αληθής.

(Από EDW Hellas)

Ο Θησαυρός

Κάποτε πέθανε ένας σοφός Ινδός. Πριν πεθάνει όμως, φρόντισε να έχει τακτοποιήσει όλες του τις εκκρεμότητες και να συντάξει και τη διαθήκη του.

Στη διαθήκη του λοιπόν, ανάμεσα σε πολλά είχε γράψει και το εξής: «έχω κλείσει όλη μου την περιουσία μέσα στο χρηματοκιβώτιο του γραφείου μου. ‘Ότι υπάρχει μέσα σ’αυτό, το παραχωρώ, στον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο του κόσμου».

Αμέσως μετά το θάνατό του, χιλιάδες άνθρωποι έτρεξαν στο δικαστή, για να διαβεβαιώσουν ότι ήταν οι πιο ευτυχισμένοι στον κόσμο και ότι δικαιωματικά τους ανήκε ο θησαυρός.

Στο μεταξύ, στο συνωστισμό που είχε δημιουργηθεί έξω από το γραφείο του δικαστή, δεν έλειψαν οι διαπληκτισμοί, οι φωνές και οι φασαρίες, για το ποιος ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος.

Ο δικαστής φοβούμενος τα χειρότερα, έσπευσε να δηλώσει πως αυτός ο ίδιος ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος και άρα ο θησαυρός ανήκε σ’αυτόν.

Τρέχει λοιπόν όσο πιο γρήγορα μπορεί στο γραφείο του Ινδού, ανοίγει το χρηματοκιβώτιο και τι να δει…. Αντί για τον πολυπόθητο θησαυρό, υπήρχαν μερικά χαλίκια και ένα σημείωμα που έγραφε:

«Αν ήσουν πραγματικά ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου, δεν θα είχες ανάγκη από τα χρήματά μου».

Εναλλακτική Δράση _ από EDW HELLAS