Ένα χαμόγελο στα χείλη είναι μια φλόγα στην καρδιά..... δώστε το σε όλους και ας καεί όλη η πλάση... A smile in the lips is a flame in the heart ..... Give it to everyone and let's burn all the nature ... George Tsiplakis
Ωδή στην ΕυτέρπηΩ, Μούσα των δασόπυκνων βουνών!Στα ματόκλαδά σου πάνω οι κερασιές δένουντον πρώιμο εύχημο καρπό για το φιλί των εραστών.Αφήνοντας ένα μειδίαμα στης χαραυγής τ΄αναφιλητόγια νά΄χει η μέρα νόημα και η ζωή το φώς της.Και τί δεν θά΄δινα στίχους σου στο στημόνι νά΄δενα.Δρόμους να παίρνω να ξεμακραίνωκαι να γυρίζω στην ποταμιάμε τους θυσσάνους της καλαμιάςν΄αποστηθίζω πουλιών τραγούδιανα ξεσκιστώ μες τα παλιούριαγια τ΄ανέμου το χορό της λυγαριάς.Η αποψινή νυχτιά χτενίζεται με ασημένια χτένια.Αριπρεπής ο Κίσσαβος σου στέκει επιστεφήςΜα συ την πένα πιάσε μην πέσει καταγής.Σήκω κι αγκάλιασε ό,τι έφυγεμέσα από μιαν ανάσα χρόνου.Σύναξε τα ματόφυλλα στο ιερό λημέρι των Νυμφώντα πρόσηλα αλώνια με ξανθοήλιασταάχυρα ωραίων εποχών.Κι εγω να φέρω πάω ένα χαμόγελο,που άφησε ένα δάκρυ ν΄αργοκυλήσειαπ΄των ματιών την άκρη.Ψάξε για ρίμες ποίησης, που γέννησε η Αλμπασαν της ημέρας έφεξε το φώς το ερατεινό.Ψάξε μέσα στο δείλι, που χάνεταισταγόνες για να βρείς εύδιου φεγγαριούγια νά΄χουν τ΄αμπέλια αιτία κι αφορμήτον πόνο τους να κλάψουν.Vicky Kostenas Lagdos~~~~Μουσική: Last Dance- Omar Akram
Ωδή στην Ευτέρπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ, Μούσα των δασόπυκνων βουνών!
Στα ματόκλαδά σου πάνω οι κερασιές δένουν
τον πρώιμο εύχημο καρπό για το φιλί των εραστών.
Αφήνοντας ένα μειδίαμα στης χαραυγής τ΄αναφιλητό
για νά΄χει η μέρα νόημα και η ζωή το φώς της.
Και τί δεν θά΄δινα στίχους σου στο στημόνι νά΄δενα.
Δρόμους να παίρνω να ξεμακραίνω
και να γυρίζω στην ποταμιά
με τους θυσσάνους της καλαμιάς
ν΄αποστηθίζω πουλιών τραγούδια
να ξεσκιστώ μες τα παλιούρια
για τ΄ανέμου το χορό της λυγαριάς.
Η αποψινή νυχτιά χτενίζεται με ασημένια χτένια.
Αριπρεπής ο Κίσσαβος σου στέκει επιστεφής
Μα συ την πένα πιάσε μην πέσει καταγής.
Σήκω κι αγκάλιασε ό,τι έφυγε
μέσα από μιαν ανάσα χρόνου.
Σύναξε τα ματόφυλλα στο ιερό λημέρι των Νυμφών
τα πρόσηλα αλώνια με ξανθοήλιαστα
άχυρα ωραίων εποχών.
Κι εγω να φέρω πάω ένα χαμόγελο,
που άφησε ένα δάκρυ ν΄αργοκυλήσει
απ΄των ματιών την άκρη.
Ψάξε για ρίμες ποίησης, που γέννησε η Αλμπα
σαν της ημέρας έφεξε το φώς το ερατεινό.
Ψάξε μέσα στο δείλι, που χάνεται
σταγόνες για να βρείς εύδιου φεγγαριού
για νά΄χουν τ΄αμπέλια αιτία κι αφορμή
τον πόνο τους να κλάψουν.
Vicky Kostenas Lagdos~~~~Μουσική: Last Dance- Omar Akram