Ένα χαμόγελο στα χείλη είναι μια φλόγα στην καρδιά..... δώστε το σε όλους και ας καεί όλη η πλάση...
A smile in the lips is a flame in the heart ..... Give it to everyone and let's burn all the nature ...
George Tsiplakis
Για ποιάς Αμμόπης την Ομφή;~~Vicky Kostenas... σε [HQ]~~~~video by George Tsiplakis Καταμεσής στο Αιγαίο ο χρωματοθέτης άνεμος ο αλάνθαστος νέμεται τη φουρτούνα και τα καράβια στα βράχια του τσακίζει. Μοιάζει νά’ ναι χρησμός Δελφικός, που το χέρι κινεί και το μεταφράζει καταπώς οι σκιές αλλάζουν θέσεις σε θαλασσοσπηλιές. Η σαν να μιμείται την πανσέληνο, που οριοθετεί στον κύκλο της το στίγμα για να ζωγραφίσει δώρο στην κυματόβροντη Αμφιτρίτη με τ’ ανθολίβαδα των φοβερών Σειρήνων; Σέρνεις μια θάλασσα ανοιχτή απο πίσω σου με την ορμήνεια των ματιών μου, που απόμειναν ορθανοιχτα το πέπλο να κρατήσουν. Το αύριο θα γίνει χτες χωρίς αλλά και μή σ’ αυτο το θαλασσόλουστο του Ποσειδώνα το Νησί. Αέναα η Οδύσσεια θ’ αναδιπλώνει κύματα για το μείλιχο ταξίδι μεσα στης θύμησης τη μέρα. Κι αν ο κήπος, που ήχους κρυφακούει απ’ τα χρώματα και ιριδισμούς γρικά της μέρας γίνεται χάδι ανάλαφρο, π’ αφήνει πάνω στο σώμα το καυτό την ώρα, όπου μυριάδες νήματα ράβουν τα σφαλιστά ματόφυλλα για να χορτάσει μέσα απο ενα ατέλειωτο αναφιλητό το κλάμα. Στα βότσαλα εναπόθεσε τα όνειρα, που γέννησε η Τυρώ του Ενιπέα κόρη μεσα απ’ το γλυκοχάραμα στης Περιστέρας το πετρόοσπαρτο νησί με τις μελόγλυκες συκιές και τ’ ανθισμένα χαμοκλάδια απο λαδανιές και σκίνα. Ηλιος τα διακτίνισε σαν ξέσπασε η Αυγούλα. Σκόρπια πετράδια τά’ πλασε και τά’ ριξε στο πέλαγος μια νεφαλαθρεμμένη βιαστική συννεφούλα. Περασμένα μεσάνυχτα στον κόρφο της σιωπής και η αργοπορημένη σελήνη σε μονιμη καθυστέρηση το νού να ξελογιάζει με την παράσταση μιας ουρανόβολης πεφταστεριάς. Φωνές και γέλια μες απ’ τ’ αγέρα το φίλυρο φύσημα αναγεννά μουσικές αναζητήσεις. Γλεντοκοπά η ακτή στην Αμμόπη και στ’ Απέρι. Σφύζει η ζωή απο θάλασσα με το μουγκριτό απ’ τα κύματα μ’ ανύπνωτα μάτια μηνάει σταγόνες απ’ το στέρημα της λύπης. Promise me, when you see the full moon you‘ll think of me. I’ll be with a May rose in the hair in curls over there. Close your eyes and go back to the past in medieval mood, and whistel a sweet melody in the air under the silver moon.
Για ποιάς Αμμόπης την Ομφή;~~Vicky Kostenas... σε [HQ]~~~~video by George Tsiplakis
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταμεσής στο Αιγαίο ο χρωματοθέτης άνεμος ο αλάνθαστος
νέμεται τη φουρτούνα και τα καράβια στα βράχια του τσακίζει.
Μοιάζει νά’ ναι χρησμός Δελφικός, που το χέρι κινεί και το μεταφράζει
καταπώς οι σκιές αλλάζουν θέσεις σε θαλασσοσπηλιές.
Η σαν να μιμείται την πανσέληνο, που οριοθετεί στον κύκλο της
το στίγμα για να ζωγραφίσει δώρο στην κυματόβροντη Αμφιτρίτη
με τ’ ανθολίβαδα των φοβερών Σειρήνων;
Σέρνεις μια θάλασσα ανοιχτή απο πίσω σου
με την ορμήνεια των ματιών μου, που απόμειναν ορθανοιχτα
το πέπλο να κρατήσουν.
Το αύριο θα γίνει χτες χωρίς αλλά και μή σ’ αυτο
το θαλασσόλουστο του Ποσειδώνα το Νησί.
Αέναα η Οδύσσεια θ’ αναδιπλώνει κύματα για το μείλιχο
ταξίδι μεσα στης θύμησης τη μέρα.
Κι αν ο κήπος, που ήχους κρυφακούει απ’ τα χρώματα
και ιριδισμούς γρικά της μέρας γίνεται χάδι ανάλαφρο,
π’ αφήνει πάνω στο σώμα το καυτό την ώρα,
όπου μυριάδες νήματα ράβουν τα σφαλιστά ματόφυλλα
για να χορτάσει μέσα απο ενα ατέλειωτο αναφιλητό το κλάμα.
Στα βότσαλα εναπόθεσε τα όνειρα, που γέννησε η Τυρώ
του Ενιπέα κόρη μεσα απ’ το γλυκοχάραμα στης Περιστέρας
το πετρόοσπαρτο νησί με τις μελόγλυκες συκιές
και τ’ ανθισμένα χαμοκλάδια απο λαδανιές και σκίνα.
Ηλιος τα διακτίνισε σαν ξέσπασε η Αυγούλα.
Σκόρπια πετράδια τά’ πλασε και τά’ ριξε στο πέλαγος
μια νεφαλαθρεμμένη βιαστική συννεφούλα.
Περασμένα μεσάνυχτα στον κόρφο της σιωπής
και η αργοπορημένη σελήνη
σε μονιμη καθυστέρηση το νού να ξελογιάζει
με την παράσταση μιας ουρανόβολης πεφταστεριάς.
Φωνές και γέλια μες απ’ τ’ αγέρα το φίλυρο φύσημα
αναγεννά μουσικές αναζητήσεις.
Γλεντοκοπά η ακτή στην Αμμόπη και στ’ Απέρι.
Σφύζει η ζωή απο θάλασσα με το μουγκριτό απ’ τα κύματα
μ’ ανύπνωτα μάτια μηνάει σταγόνες απ’ το στέρημα της λύπης.
Promise me, when you see the full moon you‘ll think of me.
I’ll be with a May rose in the hair in curls over there.
Close your eyes and go back to the past in medieval mood,
and whistel a sweet melody in the air under the silver moon.
Vicky Kostenas Lagdos