Πέμπτη 12 Μαΐου 2011


3 σχόλια:

  1. Το Θέατρο της ζωής~~Deby Armenakis σε [HQ]
    από George Tsiplakis (βίντεο)
    3:02
    Χαθηκα μεσα σε σκεψεις που μου σερνουν το μυαλο και την ψυχη ερμεο καρυδοτσουφλο...στα κυμματα του Αιγαιου ταλαντωνω κι'ομως το αναζητω και το αγγιζω...

    χαθηκα μες την φωτια που μου καιει την ανασα καρβουνο η υλη μυριζει ...γινεται σταχτη και γω κολλημενος να φλεγομαι...

    χαθηκα μες τα συννεφα...να αναρωτιεμαι πεταω εδω και κει ....και ο αερας με παρασερνει φτερα κουρασμενα ..γδαρμενα..
    ζωη θα σε ταξιδεψω...θα σε πιω..θα σε γευτω... τι κιαν καω...θαρρεις ειμαστε? ειμασταν?τι θαμαστε?

    χαθηκα σε ματωμενα παθη ..αλωβητος ξερω δεν θα βγω απ το καρμικο παιχνιδι που ειναι τυπωμενο σε κοκκινο χαρτι στο αυριο... καποιος αλλος κομπαρσος.. καβαλαρης στο ασπρο και στο γκριζο...

    Ωωωωωω

    Τι θεατρο και αυτο...αλλαζει καθε ωρα η σκηνη οι αρτιστες πετανε και φορανε αλλα προσωπεια.. ντυνονται στα θαλασσια ..πετανε κοκκινα ..λευκα τρεχουν..φωναζουν..τραγουδουν...με κροταλα σε πετρινη πλατεια....

    αληθεια πως ξεκινησε? πολλες οι πραξεις... χαθηκα και ο ποιητης δεν εχει ακομα σημαδεψει πως θα κλεισει η αυλαια..........
    τι περιμενει....τα παντα απροβλεπτα.... δεν θα μπορεσει ποτε να αφουγκραστει.. τι κρυβει των αγγελων η παρεα...
    Deby Armenakis..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θέατρο, ναι... πραγματικό θέατρο είναι η πορεία της ζωής μας....και το περιβάλλον μας με σκηνικά γεμάτο από κομπάρσους και αρτίστες....όλα είναι απρόβλεπτα μια και τα πάντα αλλάζουν στην στιγμή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαθηκα μεσα σε σκεψεις που μου σερνουν το μυαλο και την ψυχη ερμεο καρυδοτσουφλο...στα κυμματα του Αιγαιου ταλαντωνω κι'ομως το αναζητω και το αγγιζω...

    χαθηκα μες την φωτια που μου καιει την ανασα καρβουνο η υλη μυριζει ...γινεται σταχτη και γω κολλημενος να φλεγομαι...

    χαθηκα μες τα συννεφα...να αναρωτιεμαι πεταω εδω και κει ....και ο αερας με παρασερνει φτερα κουρασμενα ..γδαρμενα..
    ζωη θα σε ταξιδεψω...θα σε πιω..θα σε γευτω... τι κιαν καω...θαρρεις ειμαστε? ειμασταν?τι θαμαστε?

    χαθηκα σε ματωμενα παθη ..αλωβητος ξερω δεν θα βγω απ το καρμικο παιχνιδι που ειναι τυπωμενο σε κοκκινο χαρτι στο αυριο... καποιος αλλος κομπαρσος.. καβαλαρης στο ασπρο και στο γκριζο...

    Ωωωωωω

    Τι θεατρο και αυτο...αλλαζει καθε ωρα η σκηνη οι αρτιστες πετανε και φορανε αλλα προσωπεια.. ντυνονται στα θαλασσια ..πετανε κοκκινα ..λευκα τρεχουν..φωναζουν..τραγουδουν...με κροταλα σε πετρινη πλατεια....

    αληθεια πως ξεκινησε? πολλες οι πραξεις... χαθηκα και ο ποιητης δεν εχει ακομα σημαδεψει πως θα κλεισει η αυλαια..........
    τι περιμενει....τα παντα απροβλεπτα.... δεν θα μπορεσει ποτε να αφουγκραστει.. τι κρυβει των αγγελων η παρεα...
    Deby Armenakis..

    ΑπάντησηΔιαγραφή