Ένα χαμόγελο στα χείλη είναι μια φλόγα στην καρδιά..... δώστε το σε όλους και ας καεί όλη η πλάση...
A smile in the lips is a flame in the heart ..... Give it to everyone and let's burn all the nature ...
George Tsiplakis
Lady in red~~Ποίηση Vicky Kostenas!!! Chris Spheeris~~... σε [HQ] από George Tsiplakis (βίντεο) 5:18 Ένα ακόμα βίντεο σε ποίηση της καλή μου φίλης Vicky Kostenas και σε μουσική Chris Spheeris~~The Arrow!!!!
Lady in red
Παρε ενα ροδοπεταλο της αλιπορφυρης μοναξιας μια θεση περιβλεπτη, που ν’ αγκαλιαζει το φεγγαρι.
Πιο πανω στασου κι απ’ τα ονειρα της πιο ψηλης ελπιδας κι απ’ το δακρυ του κοσμου της υπομονης την παρηγορια.
Φυσηξε το μαιστρο μεσα απ’ του κοχυλιου την αυθιγενη παρασταση με φρυγαλα σαιτεψε του Ζεφυρου τη λιγεια θυγατερα, που τ’ αναφιλητο της αφησε στο κυμα σαν τουτη δοθηκε στου παντεποπτη Δια τη βιγκερα.
Πανω απ’ τη ραχη του κυματος χαιρονται οι αερηδες τη λευτερια και την πνοη τους σερνουν στη συναξη του Νοτου και στ’ αθυρματα μετα την κατασταλαγη του μουστου μ’ ενα τραγουδι Λινειο τ’ ανειπωτο και ερωτικο απ’ της καλλιφωνης ερπυστριας θαλασσας τ’ αναφιλητο.
Παρε ενα τραγουδι απ’ το κοχυλι, που σαν ηχει, αδειαζει τη θαλασσα. Παρε της αλμυρας τ’ αλατι, που κουρνιασε στου ματιου την ακρη κι εχτισε ευκτιτα τα ονειρα της προσμονης. Οσα με της ευχης το προσχημα οργιες φτεροκοπουν στα πελαγα ως τα σχοινια της πλωρης, οπου η κροκοπεπλη Ηω απ’ του Ωκεανου το ρεμα ξεπροβαλει.
Πιασε το μελυχρο ρυθμο, που θα σε φερει στην απο μυρια δωρα θαλασσοβρεχτη αγκαλη των ποθων.
Μπες μες το λιγειο χορο το βελτιστο του ερωτα κι απιθωσε μια ελκυστικη φιγουρα μπροστα απ’ τα ποδια της Θετιδας.
Μην αστοχεις μια προσευχη στην ευπλοη αναλαμπη να κανεις για την ανακαμπη του αδηριτου πονου απ’ τη Μελαγχολια του θεικου Νοτου .
Lady in red~~Ποίηση Vicky Kostenas!!! Chris Spheeris~~... σε [HQ]
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό George Tsiplakis (βίντεο)
5:18
Ένα ακόμα βίντεο σε ποίηση της καλή μου φίλης Vicky Kostenas και σε μουσική Chris Spheeris~~The Arrow!!!!
Lady in red
Παρε ενα ροδοπεταλο
της αλιπορφυρης μοναξιας
μια θεση περιβλεπτη,
που ν’ αγκαλιαζει το φεγγαρι.
Πιο πανω στασου κι απ’ τα ονειρα
της πιο ψηλης ελπιδας κι απ’ το δακρυ
του κοσμου της υπομονης την παρηγορια.
Φυσηξε το μαιστρο μεσα απ’ του κοχυλιου
την αυθιγενη παρασταση
με φρυγαλα σαιτεψε του Ζεφυρου
τη λιγεια θυγατερα,
που τ’ αναφιλητο της αφησε στο κυμα
σαν τουτη δοθηκε
στου παντεποπτη Δια τη βιγκερα.
Πανω απ’ τη ραχη του κυματος
χαιρονται οι αερηδες τη λευτερια
και την πνοη τους σερνουν
στη συναξη του Νοτου και στ’ αθυρματα
μετα την κατασταλαγη του μουστου
μ’ ενα τραγουδι Λινειο
τ’ ανειπωτο και ερωτικο απ’ της καλλιφωνης
ερπυστριας θαλασσας τ’ αναφιλητο.
Παρε ενα τραγουδι απ’ το κοχυλι,
που σαν ηχει, αδειαζει τη θαλασσα.
Παρε της αλμυρας τ’ αλατι,
που κουρνιασε στου ματιου την ακρη
κι εχτισε ευκτιτα τα ονειρα της προσμονης.
Οσα με της ευχης το προσχημα
οργιες φτεροκοπουν στα πελαγα
ως τα σχοινια της πλωρης,
οπου η κροκοπεπλη Ηω
απ’ του Ωκεανου το ρεμα ξεπροβαλει.
Πιασε το μελυχρο ρυθμο,
που θα σε φερει στην απο μυρια δωρα
θαλασσοβρεχτη αγκαλη των ποθων.
Μπες μες το λιγειο χορο
το βελτιστο του ερωτα
κι απιθωσε μια ελκυστικη φιγουρα
μπροστα απ’ τα ποδια της Θετιδας.
Μην αστοχεις μια προσευχη
στην ευπλοη αναλαμπη να κανεις
για την ανακαμπη του αδηριτου πονου
απ’ τη Μελαγχολια του θεικου Νοτου .
Vicky Kostenas Lagdos
19. April 2011