Ένα χαμόγελο στα χείλη είναι μια φλόγα στην καρδιά..... δώστε το σε όλους και ας καεί όλη η πλάση...
A smile in the lips is a flame in the heart ..... Give it to everyone and let's burn all the nature ...
George Tsiplakis
Της Ιουλιδας Θυγατερα~Vicky Kostenas!!!--Ch... σε [HQ] από George Tsiplakis (βίντεο) 6:45 Ένα ακόμη δικό μου βίντεο σε ποίηση Vicky Kostenas και μουσική Chris Spheeris!!!!!
Papaveri con Templum Της Ιουλιδας ΘυγατεραΤι να κρατησω και τι ν’ ασημωσω σ’ αυτη τη ζωη; Λυγμος θα γινω κληματοβεργας να δραπετευσω σ’ αλλου πλανητη τα ευαλωτα ενδοψυχα. Βαρεθηκα το βουητο της θαλασσας της αφροκυματουσας, με τις κινουμενες οργιες να με παιρνουν και να με ταξιδευουν σε χιλιοποικιλτα κι αφροκυλιστα Αιγαιωτικα ακρογιαλια. Τι να ξεχασω και τι να ξεγραψω απ’ αυτη τη ζωη; Τη βροχη πανω στα τσιγκια, που ξυπναει σ’ευαερες θαλασσοτοπιες τον βοτσαλοσυλλεκτη απ’ τ’ ονειρο, μυρμηγκιαζοντας πανω στα χειλια του με της Αλμπα τις μυριες ανταυγειες συνελευσεις ουρανοβολες πεφταστεριες; Η την πολυκυματουσα π’ ακομα δεν εμαθε πως τον χτυπο της καρδιας της να μετρα; Σε βοτσαλα η λιλαδια; Η και στα δυο μαζι καστρα να χτιζει στην ευηρο Παλλαδια . Κι οσο η θαλασσα θ’ αφριζει στο γυνοφωτο του σκληροτραχηλου βραχου τοσο ο αφηνιασμενος ανεμος με μελανι τη θυμηση θα υπογραμμιζει για πιστη επαναληψη σε κυκλογυρισματα απολυτης νηνεμιας. Τι να κρατησω και τι να κερασω σ’ αυτη τη ζωη; Το σελαγισμα φεγγαριων μεσα απο τη διαυγη διαισθηση βυθων; Η τη χαραξια του οριζοντα απανω απ’ το σμιχτο κοκκινοχωμα, που στυλωνει λιοδεντρα σαν αγαλματα; Θα βγω στ’ αγναντι με τη ματια στο πελωριο αθεατο της οπτασιας γαλαζιο, που το φεγγαρι σε νυχτερινο περιπολο ιχνηλατει την αγκαλη του ορμου με τα περιστερια να ξελογιασω απο βροχοφορες Νεφελες θυμησες, που εστησαν νυχτερια. Το μαιστρο απαντησα με τη φορεσια μιας πομπωδους θυελλας για ν’ ανεβω στα βραχια, που ανεμελα κι αχορταγα μυρια γαλαζια στρεμματα ανασκαλευουν. Κι οταν ο ενοσιγαιος μες τα βαθια σιγησει με το τραγουδι του ηλιου στα βλεφαρα θα πιω χιλιαδες χρωματα να ζωντανεψω τα ονειρα, που απομειναν παραμερα στην αποκρυφη θαλασσοσπηλια. Κι οσες ανταυγειες του ηλιου περισσεψαν στης Ιουλιδας το αχνο δειλι σκεψεις θα κανω στου Απολλωνα τα σμιχτα χειλη.
Της Ιουλιδας Θυγατερα~Vicky Kostenas!!!--Ch... σε [HQ]
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό George Tsiplakis (βίντεο)
6:45
Ένα ακόμη δικό μου βίντεο σε ποίηση Vicky Kostenas και μουσική Chris Spheeris!!!!!
Papaveri con Templum Της Ιουλιδας ΘυγατεραΤι να κρατησω και τι ν’ ασημωσω
σ’ αυτη τη ζωη;
Λυγμος θα γινω κληματοβεργας
να δραπετευσω σ’ αλλου πλανητη
τα ευαλωτα ενδοψυχα.
Βαρεθηκα το βουητο της θαλασσας
της αφροκυματουσας,
με τις κινουμενες οργιες να με παιρνουν
και να με ταξιδευουν σε χιλιοποικιλτα
κι αφροκυλιστα Αιγαιωτικα ακρογιαλια.
Τι να ξεχασω και τι να ξεγραψω
απ’ αυτη τη ζωη;
Τη βροχη πανω στα τσιγκια,
που ξυπναει σ’ευαερες θαλασσοτοπιες
τον βοτσαλοσυλλεκτη απ’ τ’ ονειρο,
μυρμηγκιαζοντας πανω στα χειλια του
με της Αλμπα τις μυριες ανταυγειες συνελευσεις
ουρανοβολες πεφταστεριες;
Η την πολυκυματουσα π’ ακομα δεν εμαθε
πως τον χτυπο της καρδιας της να μετρα;
Σε βοτσαλα η λιλαδια;
Η και στα δυο μαζι καστρα να χτιζει στην ευηρο Παλλαδια .
Κι οσο η θαλασσα θ’ αφριζει
στο γυνοφωτο του σκληροτραχηλου βραχου
τοσο ο αφηνιασμενος ανεμος
με μελανι τη θυμηση θα υπογραμμιζει
για πιστη επαναληψη σε κυκλογυρισματα
απολυτης νηνεμιας.
Τι να κρατησω και τι να κερασω σ’ αυτη τη ζωη;
Το σελαγισμα φεγγαριων
μεσα απο τη διαυγη διαισθηση βυθων;
Η τη χαραξια του οριζοντα
απανω απ’ το σμιχτο κοκκινοχωμα,
που στυλωνει λιοδεντρα σαν αγαλματα;
Θα βγω στ’ αγναντι με τη ματια
στο πελωριο αθεατο της οπτασιας γαλαζιο,
που το φεγγαρι σε νυχτερινο περιπολο
ιχνηλατει την αγκαλη του ορμου με τα περιστερια
να ξελογιασω απο βροχοφορες Νεφελες θυμησες,
που εστησαν νυχτερια.
Το μαιστρο απαντησα με τη φορεσια μιας πομπωδους θυελλας
για ν’ ανεβω στα βραχια, που ανεμελα κι αχορταγα
μυρια γαλαζια στρεμματα ανασκαλευουν.
Κι οταν ο ενοσιγαιος μες τα βαθια σιγησει
με το τραγουδι του ηλιου στα βλεφαρα
θα πιω χιλιαδες χρωματα να ζωντανεψω τα ονειρα,
που απομειναν παραμερα στην αποκρυφη θαλασσοσπηλια.
Κι οσες ανταυγειες του ηλιου περισσεψαν στης Ιουλιδας
το αχνο δειλι
σκεψεις θα κανω στου Απολλωνα τα σμιχτα χειλη.
Vicky Lagdos Kostenas
15. August 2010
Πανέμορφες εικόνες, πανέμορφοι στίχοι... Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ Μαρία!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή